Nga: Brixhida Muça
Më13 mars 2019 bëhen 27 vjet kur në Kajron e gjithçkaje, në djepin e dijes, në Universitetin e Al-Az’harit, pesë vajza shqiptare nga Tirana, apo “çikat e Shqipnisë”, siç i thërrisnin zakonisht diaspora shqiptare dhe studentët e tjerë, morën një vendim; studimin dhe praktikimin e fesë Islame.
Për herë të parë në historinë e femrave myslimane shqiptare, që do të studionin Shkencat Islame, u gdhendën këta emra:-Myzejen Myftari, Brixhida Muça, Iris Maçi, Elona Muça dhe Ermira Muça. Po në këtë datë të rëndësishme, më 13 mars 1992, ne vendosëm të mbuloheshim me veshjen më fisnike dhe hyjnore, siç është mbulesa Islame, të painponuara dhe të lira në vendimin tonë. Sfidat e asaj kohe ishin tepër të madha, por duke mësuar e duke u thelluar në dijet fetare, ne brumoseshim me bindjen dhe përgjegjësinë që kishim marrë përsipër.
Duke parë rëndësinë që kishin këto studime dhe rolin e femrës myslimane në Shqipëri, Shejhu i Al-Az’harit(Rektori i Universitetittë Al-Az’harit) mori vendim që, përveç studimeve të rregullta, të krijonte një staf të posatshëm të përbërë nga pesë profesorë të nderuar, që do të na mësonin me përgjegjësi e përkushtim gjuhën arabe dhe fenë Islame. Vlen për t’u përmendur se një nga këta profesorë ishte dijetari shqiptar ShejhTeufik Islam Jahja, me origjinë nga Gjakova.
Por, për të vazhduar më tej studimet në Kairo, ishte kusht që të ishim diplomuar në shkolla me drejtim fetar,gjë që Shqipëria e asaj kohe nuk e ofronte. Për këtë arsye, ne aplikuam të vazhdonim studimet në vende të tjera. Falë Zotit, u pranuam në Jordani, në universitetin e Jermukut, një nga universitetet lider të shkollës së sunnetit dhe , kjo në sajë të kontributit dhe përpjekjeve të prof. dr.Beqir Ismailit, nga Kosova.
Ishim ne, pesë vajzat e para shqiptare që,për herë të parë po studionim në Jordani. Të pesta përfunduam studimet në dy fakultete njëkohësisht duke studiuar një degë kryesore e një nëndegë krejt ndryshe nga drejtimi kryesor. Kjo ishte një mundësi që ofronte universiteti, për shkak të kurikulës arsimore të tipit perëndimor. Përzgjedhja e nëndegëve bëhej nga vetë studentët, në bazë të një kriteri mesatareje të përcaktuar për çdo nëndegë. Duke parë se ne vinim nga një vend evropian që zbatonte medhhebin Hanefi, Dekanati i fakultetit, me kërkesë të veçantë të dijetarit të madh të hadithit, shqiptarit Shejkh Shuajb Arnauti, e pa të arsyeshme që përveçse të mësonim të katër medhhebet, sipas sistemit të univeristetit, tëvihej theksi veçanërisht tek medhhebi Hanefi, si medhhebi zyrtar i përdorur në trojet shqiptare. Kjo u bë me qëllim që kur të ktheheshim në vendin tonë, të vazhdonim në rrugën e të parëve dhe të mos bëheshim mjet për përçarjen e besimtarëve.
Gjithashtu, ishte një dhuratë nga Zoti dhe një kohësisht nder dhe krenari për ne që të kishim drejtues të formimit tonë fetar, vetë Shejh Shuajb Arnautin (Allahu e mëshiroftë).
Pas diplomimit në shkurt të vitit 1998, pas viteve të arta të një shoqërie plot vlera, erdhi koha të ktheheshim në Tiranë. Ëndërrat për të dhënë kontributin tonë në shoqëri ishin tepër të mëdha.
Menjëherë u paraqitëm në KMSH dhe me përkrahjen e H. Sabri Koçit, Selim Stafës dhe Mit’hat Menzelawit, ne u emëruam mësuese në medresen e Tiranës, mësuese në medresenë “Mustafa Varoshi” dega e vajzave, në Durrës, ligjëruese në pesë xhamitë kryesore të Tiranës, mësuese dhe kujdestare të jetimëve në shoqatën “Bota Islame“.
Këtoishinshumëdetyradheobligimepërt’ukryer, por për ne këtonukmjaftoninpasishihnimmë me largpamësi se e tashmja. Përkëtëarsye i propozuam KMSH-sëqëtëhapejpranëkëtijKomuniteti, Sektori i FemrësMyslimane. Kjoishtenjërisinëhistorinë e KMSH-sëqëngathemelimi i tijnëvitin 1923. Kurrëmëparënukkishteqenëi pranishëmzëri i gruasnënjëinstitucionfetar. Kjorisinukishte e lehtëtëpranohejngatëgjithë, por ne nuku dorëzuam, kjofalëidealittonëdhevrullitrinor. Motojajonëishteajetikuranor:- “Pas vështirësisëvjenlehtësimi“. Zoti e bëritëmundurqëkjo ide tërealizohej. Përherëtëparënë KMSH do tëkishtenjësektor, njëzyrë, njëzëpërfemrënmyslimane.
Dhekështu, kryetaretësektoritzgjodhëmnjëzërimësuesentonëtëparëtëfesë Iris Maçin, nënkryetareMyzejenMyftarin, sekretaretëpërgjithshmeBrixhidaMuçën, përgjegjësetëthirrjesislame (dawas) ElonaMuçëndhepërgjegjësetëhapjespërherëtëparëtëBibliotekësfetarenë KMSH, ErmiraMuçën.
Secilanga ne mori përsipërnjëdetyrë, jo për post, por përtëpërçuarnjëmision. Njëtjetërmisionqëna u ngarkuanëatëperiudhëishtekujdesjapërakomodimindhemirëqenien e atyreqë u shpërngulënngaKosovagjatëluftës. Gjurmëtëpashlyera ka lënënëjetëntonëkriza e asajkohe. Ishtenjëmbresë e veçantë plot emocion e humanizëmt’igjendeshimpranëmotrave e vëllezërvetanëkosovarë, situatë e cilanamësoishumë, namësoiçdotëthotëtëjeshpranënevojtaritpërt’idhënëshpresëatyrezemravetëlënduara e tëmasakruaraderinëpalcë. Me fuqinë e besimitnë Zot mundoheshimtëqetësonimatozemratëterrorizuara.
Por sfidatnukmbaronin.
Ndërkohë, jetafetarenëTiranëdhemëgjerëfilloitëgjallërohet, tëketënjëatmosferëndryshe.Islami po përfaqësohejnëmënyrëakademikenëpërmjet medias, simpoziumeve, aktivitetevekulturore. Interesimi i njerëzvepërfenë u rritedhemëshumë. Tëgjithëshpreheshin se po e shihninfenë me njëngjyrimndryshe, sikurrëmëparë. Po jetësohejshprehjaqënakishtethënëdikurnëKajrokryemyftiui ndjerë i Shqipërisë, i nderuari Salih Ferati:- “Ju vetëmtëecni me mbulesënëTiranëështë e mjaftueshmepërtëpërmbushurmisionin e dawas”.
Por fuqia e Zotit i kishtekaluarhamendjetnjerëzore. Me iniciativëndhekëmbënguljentonë, filluantëtransmetohen, përherëtëparënë TVSH e më pas në TV Shijak,emisione me tematikadheligjërimefetare. Përgjatë 30 ditëvetëRamazanitshqiptarët do tëdëgjoninligjërimefetare. Shumëshpejt,nëbashkëpunim meSektorin e Rinisëdo tëhapnimnë KMSH edhenjë studio televizivekufilluamt’irealizonimemisionet. Interesimi i rinisëpërfenëishtenërritje. Nëpërkorridoret e Komunitetitshikojeshumëtërinjngashkolladhefakultetetëndryshme. Kjogjë u bëshqetësimpërdisadrejtuestëthyernëmoshë, nëpunëstë KMSH-së. Ata mendonim se ne po i sfidonim, por ne nëasnjëmënyrënukkishimkëtëqëllim. Ne dëshironimvetëmtëpunonim, tëvinimnëjetëidetëtona,qëburoninngapasionipërtëpërçuarfjalën e Zotitashtusiçduhej, ashtusiçishimtëobliguara.
Por,me gjithëdëshirën e mirëdhevrullinrinor, ne nukmundt’azhbënimhistorinëqë ka treguarbota e koha eqëlidhet me kundërshtitë midisbrezave. Shumëshpejt do tëgjendeshimjashtërradhëvetë KMSH, me motivacionin “Shkurtim i vendittëpunës”. “Shkurtim”,ndërkohëqëne ishimjo vetëmtëparatpor edhetëvetmetfemratëedukuaranëfushën e ShkencaveIslamenëatëkohëdhevendikishtenevojëpërmijërasi ne.
Nëmënyrëtepërtëpërmbledhur, këtoishinfillimettona, fillimet e pesëvajzavetë para, tëcilavekohanuk u njihtekohë e lodhjanuk u kërkontepushim.
