Thuhet se në një vend ishte një mbret, i cili kishte urdhëruar që ti kultivojnë dhjetë qen të egër, që kur gabon ndonjë nga ministrat e tij ta hedh në mesin e qenëve dhe ta hajnë atë.
Një ditë, një nga ministrat e përkushtuar të tij i dha një mendim të gabuar, dhe mbreti urdhëroi që ta dënojë me hudhje në mesin e qenëve.
Ministri i kërkoi falje duke i thënë se të kam shërbyer 10 vite pa asnjë gabim, pse po më dënon kështu?
Më jep pra 10 ditë kohë të lirë para ekzekutimit të lutem.
Mbreti i dha 10 ditë.
Ministri shkoi te rojtari i qenve dhe i tha, unë dua të shërbej te qenët për 10 ditë. Ai u habit se pse, por ky i tha më lejo dhe të tregoj më vonë.
Ministri filloi të kujdesej për qenët, ti ushqjë dhe të sillet mirë me ta.
Pas 10 ditëve erdhi koha e ekzekutimit, dhe e hodhën ministrin në mesin e qenëve të egër, por qenët nuk e harruan shërbimin e tij dhe nuk e sulmuan fare.
Mbreti i habitur i tha: Çfarë i ke bërë qenëve, pse nuk po të hanë ty?
I tha: Të shërbeva 10 vite me përkushtim dhe të gjitha i harrove menjëherë, kurse këtyre u shërbeva vetëm 10 ditë dhe nuk e harruan!
MOS I HARRONI TË MIRAT E TË TJERËVE MENJËHERË “POR SILLUNI ME TA PËR HIRË TË SË KALUARËS SË MIRË ME JU”.
