Testet, të cilat përfshijnë marrjen e një shembulli të sekrecioneve të hundës nga pjesa e pasme e hundës dhe fytit, testojnë për një proteinë të pranishme në virus.
Testi kryesor PCR i përdorur aktualisht kërkon material gjenetik specifik për virusin, një proces më i komplikuar i bazuar në laborator që mund të zgjasë rreth një ditë.
Studimi Unisanté, i bërë së bashku me Institutin e Mikrobiologjisë në spitalin CHUV dhe Vidy Med, përfshiu testimin e 380 njerëzve me simptoma të mundshme Covid-19, si me testin e shpejtë ashtu edhe me testin PCR. 26% rezultuan pozitivë në testin PCR dhe 22% me testin e shpejtë.
Në thelb, 85% e atyre që testojnë pozitivisht në testin PCR kanë rezultuar pozitivë në testin e shpejtë. 85% u rrit në 94% midis atyre që konsiderohen më ngjitës, shkruajnë mediat zvicerane.
Testi i shpejtë u tregua më efektiv tek ata me një ngarkesë të lartë virale, një grup që është zakonisht më infektiv.
Një test i shpejtë që identifikon më infektivin mund të jetë i dobishëm për prerjen e transmetimit, edhe nëse nuk merr aq shumë raste sa testi më i ngadaltë i PCR.
Përveç kësaj, shpejtësia e testit do të thotë gjurmimi i kontaktit dhe izolimi mund të fillojë më shpejt, gjë që gjithashtu ndihmon në prerjen e transmetimit të sëmundjes.
