VEPRA TË MIRA ME RASTIN E DHJETË DITËVE TË DHULHIXHES

Mos i humb

  1. Namazi farz (i detyruar).
  2. Agjërimi vullnetar dhe agjërimi në ditën e Arafatit.

3.Dhënia e sadakasë.

  1. Tehlili – shqiptimi i fjalës la ilahe il-lallah (nuk i takon askujt adhurimi me të drejtë, përveç Allahut).
  2. Tesbihi – shqiptimi i fjalës subhanallah (i Lartësuar qoftë Allahu).
  3. Tehmidi – shqiptimi i fjalës elhamdulilah (Falënderimi i takon Allahut).
  4. Tekbiri – shqiptimi i fjalës Allahu ekber (Allahu është më i Madhi).
  5. Shqiptimi i fjalës “la haule ue la kuvete il-la bilah” (nuk ka ndryshim e as forcë pa lejen dhe ndihmën e Allahut).
  6. Përsëritja e fjalëve të myezinit gjatë thirrjes së ezanit.
  7. Istigfari (kërkimfalja).
  8. Duaja.
  9. Dërgimi i salavateve për Muhamedin, lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin për të.
  10. Leximi i Kuranit.
  11. Meditimi dhe përsiatja e Kuranit.
  12. Nxënia përmendsh e Kuranit.
  13. Mësimi i Kuranit së bashku me dikë tjetër.
  14. Leximi i komentit të Kuranit.
  15. Të mësuarit e Kuranit të tjerëve, e në veçanti fëmijëve suren El-Fatiha.
  16. Pendimi dhe kthimi kah Allahu.
  17. Respektimi i prindërve.
  18. Respektimi i lidhjeve farefisnore.
  19. Mbajtja e lidhjeve me shokët e prindërve.
  20. Fisnikërimi i mysafirit.
  21. Përcjellja e mysafirit.
  22. Sjellja e mirë me fqinjët.
  23. Përhapja e selamit.
  24. Dhënia ushqim.
  25. Fjala e mirë.
  26. Falja e namazit të natës.
  27. Falja e suneteve revatib (të rregullta që falen para dhe pas farzit).
  28. Falja e namazit të Duhasë.
  29. Shqiptimi i dhikrit të mëngjesit dhe të mbrëmjes.
  30. Shqiptimi i dhikrit, që thuhet nëpër situata dhe gjendje të ndryshme.
  31. Fjetja me abdes.
  32. Guslli i xhumasë.
  33. Parfumosja për xhuma.
  34. Nisja më herët për në xhami për namazin e xhumasë.
  35. Afrimi afër imamit.
  36. Plotësimi i vendeve të zbrazëta.
  37. Plotësimi dhe rregullimi i safave.
  38. Buzëqeshja.
  39. Meditimi në shenjat e Allahut në kozmos.
  40. Përballimi i dhembjeve që t’i shkaktojnë myslimanët dhe durimi me ta.
  41. Sjellja e mirë me njerëzit.
  42. Butësia dhe mosngutja.
  43. Fytyrëqeshja.
  44. Përmbajtja e zemërimit dhe e hidhërimit.
  45. Realizimi i premtimit.
  46. Falja e namazit të pendimit (teubes).[1]
  47. Falja e dy rekateve pas marrjes së abdesit.
  48. Këshilla dhe udhëzime.
  49. Mësimi i të paditurit.
  50. Thirrja në të mirë.
  51. Ndalimi nga e keqja.
  52. Ndihma dhe mbështetja e atij që i është bërë padrejtësi.
  53. Ulja e shikimit.
  54. Vizita e vëllezërve myslimanë për hir të Allahut.
  55. Prezentimi në xhenaze (falja e namazit të të vdekurit dhe përcjellja e xhenazes).
  56. Ngushëllimi i familjes së të vdekurit.
  57. Vizita e të sëmurëve.
  58. Përgjigjja e ftesës së ftuesit.
  59. Ngushëllimi i të pikëlluarit.
  60. Pritja e namazit pas namazit.
  61. Prezentimi në mexhliset e dijes nëpër xhamia.
  62. Respektimi i dijetarëve.
  63. Kundërshtimi i dyshimeve.
  64. Përhapja e sunetit të Profetit, lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin për të.
  65. Dhënia e dhuratave.
  66. Përshëndetja e myslimanit për dore, duke kërkuar me të Fytyrën e Allahut.
  67. Respektimi i të moshuarve.
  68. Larja e borxhit.
  69. Dhënia borxh nevojtarit.
  70. Shtyrja e afatit të kthimit të borxhit atij, që ka vështirësi ta kthejë.
  71. Falja e borxhit ose lehtësimi i tij.
  72. Nxitimi në larjen e borxhit të atyre që nuk kanë mundësi t’i kthejnë borxhet si dhe larja e faturave të nevojtarëve.
  73. Ndërmjetësimi i drejtë dhe i mirë.
  74. Lehtësimi duke ia kthyer mallin e blerë atij, që e blen një mall dhe më pas dëshiron ta kthejë.
  75. Largimi i pengesave në rrugë.
  76. Toleranca në shitje dhe në blerje.
  77. Mbulimi i të metave të myslimanëve.
  78. Përkujdesja për jetimin.
  79. Përkujdesja për gratë e veja.
  80. Ndërtimi i xhamive.
  81. Udhëzimi për në hair dhe mirësi.
  82. Botimi i librave.
  83. Përhapja e dijes së dobishme nëpër rrjetet sociale dhe internet.
  84. Mësimi i tjetrit dhe dëgjimi i këshillave.
  85. Dhurimi i kafshës për të varfrin, që ta therë për kurban.
  86. Ndihma dhe lehtësimi i tjetrit për t’u martuar.
  87. Paqësimi në mes dy të armiqësuarve.
  88. Shoqërimi i njerëzve të mirë.
  89. Lënia e vakëfit.
  90. Kryerja e haxhit të pranuar.
  91. Dashuria për hir të Allahut.
  92. Falja.
  93. T’i ndihmosh një zanatliu ose t’ia mësosh një zanat një të padituri (i paditur e ka për qëllim atë që nuk ka asnjë zanat, që nga ai zanat të përfitojë), ta ushtrosh pa të holla ose t’ia mësosh punën.
  94. Futja e gëzimit në shpirtin e tjetrit.
  95. Dhënia ushqim të varfërve dhe të ngratëve.
  96. Fërkimi i kokës së jetimit.
  97. Përkujdesja për abdesin.
  98. Kujdesi për vajzat dhe motrat.
  99. Shpenzimi për gruan dhe fëmijët.
  100. Respektimi i burrit dhe nderimi i tij.
  101. Përkujdesja për shtëpinë (nga gruaja).
  102. Pastrimi i xhamive.
  103. T’u japësh ujë njerëzve.
  104. Mirënjohja dhe falënderimi i tjetrit për bamirësinë e bërë ndaj teje.
  105. Shpërblimi i atij, që të ka bërë mirë dhe lutja për të.
  106. Të qarët nga frika e Allahut.
  107. Të kërkosh nga Allahu, që të biesh dëshmor.
  108. Ulja bashkërisht për të ngrënë.
  109. Veshja e rrobave me ngjyrë të bardhë.
  110. Ngjyrosja e flokëve të thinjura (përveç ngjyrës së zezë, e cila nuk lejohet).
  111. Mbjellja e një peme me nijet të mirë.
  112. Kryerja e nevojave të myslimanëve.
  113. Kërkimfalja për myslimanët dhe myslimanet.
  114. Ruajtja e nderit të gruas.
  115. Llogaritja në shpërblimin e Allahut për bërjen e rukjes.
  116. Larja e xhenazes dhe qefinosja e saj, duke llogaritur në shpërblimin e Allahut.
  117. Përshpejtimi i iftarit.
  118. Vonimi i syfyrit.
  119. Përgëzimi i myslimanit për ndonjë begati.
  120. Të shkruarit e vasietit (testamentit) me të drejtë.
  121. Veshmbathja e myslimanit.
  122. Mbathja e këpucëve duke filluar me këmbën e djathtë.
  123. Zbathja e këpucëve duke filluar me këmbën e majtë.
  124. Pirja e ujit ulur.
  125. Rikujtimi i shehadetit (fjalës la ilahe il-lallah) atij që është në prag të vdekjes.
  126. Fillimi i çdo pune të hairit me emrin e Allahut (me Bismilah).
  127. Përkujdesja për ta përdorur misvakun.
  128. T’ia kthesh borxhin atij, që ia ke pasur borxh dhe ta shpërblesh për bamirësinë ndaj teje.[2]
  129. Falja e namazit të istihares.
  130. Sexhdeja e falënderimit.
  131. Ndryshimi i betimit për ndonjë dobi sheriatike, duke e shpaguar atë.
  132. Të ndihmuarit e familjes në shtëpi.
  133. Ecja për në xhami.
  134. Marrja e sutres për namaz.
  135. Zbukurimi i zërit gjatë leximit të Kuranit.
  136. Kërkimi i lejes për të hyrë brenda.
  137. Vendosja e dorës mbi gojë kur ndonjërit i hapet goja.
  138. Të ushqyerit e kafshëve për kurban dhe trashja e tyre.
  139. Qëndrimi në xhami pas faljes së namazit të sabahut e deri në lindjen e diellit.
  140. Dërgimi i kafshës për kurban në Meke, për atë që nuk shkon në haxh.
  141. Urdhërimi i familjes dhe i fëmijëve për ta falur namazin.
  142. Falja e dy rekateve, kur të hysh në shtëpi dhe dy rekate para se të dalësh nga shtëpia.
  143. Fërkimi i fytyrës me dorë, kur të ngrihemi nga gjumi për namaz nate dhe leximi i ajeteve të fundit të sures Ali Imran.
  144. Plotësimi i abdesit.
  145. Thënia e fjalës “Jerhamukallah” (Allahu të mëshiroftë), kur tjetri teshtin dhe thotë “Elhamdulilah” (Falënderimi i takon Allahut).
  146. Udhëzimi i nevojtarit duke ia treguar mënyrën se si të arrijë deri tek ajo që e kërkon.
  147. Shqiptimi i fjalës: “SubhaneMelikil-Kuddus” (I Lartësuar qoftë Allahu, Sunduesi, i Shenjti dhe i Pastri nga çdo e metë); tri herë pas namazit të vitrit (pasi të jepet selam).
  148. Bërja e gjumit me abdes.
  149. Shoqërimi i të vetmuarit.
  150. Strehimi i të huajit.
  151. Parfumosja e xhamive.
  152. Përkujdesja për familjen e haxhiut, derisa të jetë në haxhillëk, si dhe përkujdesja për familjarët e të burgosurve dhe të ngjashmit me ta.
  153. Shpërndarja dhe radhitja e Mus’hafave nëpër xhami.
  154. Përhapja e dijes nëpër faqe interneti, kanale televizive, satelitore dhe radio.
  155. Mbajtja e mësimeve, e ligjëratave dhe e seminareve shkencore.
  156. Falja e namazit të Kurban Bajramit.
  157. Huazimi i rrobave, arit për zbukurim, enëve, mjeteve elektronike dhe çdo gjëje të dobishme.
  158. Formimi dhe ngritja e shoqatave dhe e organizatave bamirëse.
  159. Marrja përsipër e harxhimeve të haxhiut.
  160. Shpenzimi për kërkuesit e dijes dhe përkujdesja për ta.
  161. Përgatitja e librave dhe e programeve për fëmijët e myslimanëve.
  162. Përcjellja e dijes me amanet: “Allahu ia ndriçoftë fytyrën atij që e dëgjon thënien time, e kupton atë, e mëson përmendsh dhe ua përcjell të tjerëve.”[3]
  163. Mbrojta e nderit të myslimanëve.
  164. Dëgjimi i Kuranit.
  165. Dhënia e shpërblimeve dhe nxitja e njerëzve për marrje të dijes dhe mirësi.
  166. Butësia dhe sjellja e mirë me fëmijët.
  167. Rikujtimi i të tjerëve në lidhje me afrimin e rasteve apo kohëve të hairit.
  168. Ruajtja e amaneteve dhe kthimi i tyre.
  169. Kurimi i të sëmurëve duke llogaritur në shpërblimin e Allahut.
  170. Bamirësia ndaj kafshëve dhe zogjve.

Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve!

 

Dr. Muhamed Salih El-Munexhid

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

- ISLAMSHOP.CH -spot_img
- ISLAMSHOP.CH -spot_img

Të fundit